Deze grande dame van de kunsten schreef ’s nachts in haar woning aan de Rue de Fleuris in Parijs, als de bezoekers van haar befaamde salon naar huis waren. Picasso, Hemingway, Matisse, allemaal kwamen ze bij haar over de vloer. Ze liet zich inspireren door het kubisme van Picasso voor de vele gedichten die ze schreef. Die zijn op het eerste gezicht misschien onbegrijpelijk: losse woorden, geen duidelijk verband, maar als je ze hardop leest of een paar keer voor jezelf doorneemt zit er een onwaarschijnlijk ritme in en op een onbewust niveau is het juist hun samenhang die tot hele nieuwe vormen van begrip leidt.

— Marjolein van der Meer